Hüsranýn bahçesinden elem çiçeði derdim Küskün, mahzun güllerde koklar oldum yâri ben Ahde vefa kalmadý; unutulmaktýr derdim Issýz mavi göllerde, aklar oldum yâri ben
Yüreðim acý dolu, yüzüm arþa dönüktür Ay bilir ahvalimi, yýldýzlar da tanýktýr Sitemim yâre deðil; deli gönlüm sanýktýr Lal ettiðim dillerde, saklar oldum yâri ben
Gün boyu hayal kurup, gece düþümde gördüm Kabus dolu olsa da her dem hayýra yordum Þarkýlardan fal tuttum papatyalara sordum Bez baðlanan dallarda, yoklar oldum yâri ben
Neden girdin kalbime? Neden baþýmý yaktýn? Sevda pýnarý olup çorak ruhuma aktýn Neden çoþup çaðladýn? Yürek bendimi yýktýn Kalbe, taþan sellerde, yükler oldum yâri ben
Biçare dolaþýrken kalmadý canda ferim Ýmkansýzýn peþinde koþturan bir neferim Son mevsime kalýnca; mutluluða seferim Leyla gibi yollarda, bekler oldum yâri ben
NÝLÜFER SARP________MART.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nilüfer Sarp Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.