yosun tutmuþ kalpler gördük kokuþmuþ beyin odalarý kendini s/aklarken gece ve her z/anlarý biraz recme meyilli ayýrýp kitaplardan kurt geçen masallarý f/iþlesinler adýmýzý bir yerde birileri en isyankar tarafýmýzdan baðlasýnlar sürüden saymasýnlar da bizi aþkla taþlasinlar sevgili
yutkunarak doymak mümkün deðil artýk küfretmeden konuþmak susunca adamdan saymýyorlar sevgili asaleti arka cebe sakladýk ne zaman ertelesek küf kokan çirkefliði yutulacak lokma sanýyorlar bizi
acýyý ertelemek mümkün artýk ve hiçe saymak kendini sendelemiþ bir düþün kýrýk bacaðýna asmak hasretlerini gösterip vermeyen d/üzene inat görmek mümkün deðil biz gibi sabredeni
zamansýz düþler g/ördük alev gözlü gülüþler körüðüne baþ kaldýrýrken hece eriyen kalemler oluyor nedense tavýnda dövülmüyor arýk bu düzen d/okumuzu çaldý bir yerde birileri h/arýmýza hasret kaldýk þiirimizi yakmasýnlar da bizi i mgelerle d/övsünler sevgili
g/örülen zamanlardan
Arzen ATA Sosyal Medyada Paylaşın:
Arzen Ata Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.