Mavi Kelebeğim

Kokun vefalýydý sen giderken,
Kollarýmda dinlenen beden artýk bensiz,
Mis kokunu çekerek uyudum yine sensiz,
Rüyalarýmda gül kokun,
Tenine tenim deyince uyandým
Sýcak öpüþündü yakan ateþin,
Bir busendi beni götüren,
Bir bakýþýndý sana getiren,
Sýcak kucaðýndý dinlendiren,
Kelebek dokunuþundu saçlarýmda hissettiðim,
Gözlerindi enginlere açýldýðým.

Çeker çeker dururdum sandalda kürekleri,
Dönülmez yerlere gider, sende boðulurdum,
Her dalga vurduðunda yine seninle sarardým yüreðimi
Sana açardým kollarýmý,sýmsýký sarar ve býrakmazdým
Sonsuz yolculuklara götürürdüm seni.

Seni kalbime astým meleðim, düþme sakýn,
Arada kirpiklerime asýyorum ki,gözlerime düþ diye,
Düþ de, doyasýya seni göreyim diye,
Düþümde deðil, gerçeðimde benim ol diye.

Gözlerine bakýyorum saatlerce,
Ayrýlmýyor hayalin hep benle,
Gözlerinden hiç dönmek istemiyorum,
Sen hiç gitmedin ki meleðim hep kalbimdesin,
Sen mavisin umudun rengisin,
Küçük çilek gözlerin, minicik
Tatlý, mis kokulu, güzel mavi renkli,
Yemek deðil, kokunu hissetmek önce,
Rengini seyrederek, mis kokunu koklamak.

Damaðýmda bir tatsýn sen,
Ruhumda bir sýzý, gözümde yaþsýn sen.
Çaresizliðimde koruyan meleðim sen,
Çýkmazlarýmda yoluma aydýnlatan,
Kalbimin ferahlýðý, can suyumsun sen…


Ahmet TULGANER


Sosyal Medyada Paylaşın: