Günlerdir içerimde dinmeyen hicran tüter Dumanýmý közümü bil ki yelden saklarým Ayrýlýk acýsýndan benliðim sukut eder Sitemli sözlerimi bil ki dilden saklarým
Bilirim mecburidir bizden ayrý kalýþýn Firak acýsýndandýr uzun uzun dalýþýn Sanma gözümden kaçar derin nefes alýþýn Buðulanmýþ gözümü bil ki selden saklarým
Kýratýn seni bekler yolundan geri durma Koyarken son buseni sakýn halimi sorma Düþünme sen bizleri düþleri þerre yorma Verdiðin emaneti bil ki zulden saklarým
Göstermem kimselere boynumu büküþümü Gidiþinle yýkýlýp yerlere çöküþümü Ardýndan feryat edip gözyaþý döküþümü Ýnleyen sol yanýmý bil ki elden saklarým
Yürekte yerin kavi asla sana kýyamam Bir deðil ki bin defa koklasam da doyamam Sensiz geçen bir günü ben ömürden sayamam Geceyi gündüz eder bil ki yýldan saklarým
Ýlk ve son sevdamsýn sen derinimde özdesin Evvelim ahirim de verdiðim tek sözdesin Sanma bir kývýlcýmsýn ateþimde közdesin Savrulan küllerimi bil ki gülden saklarým
Sýzlasa da sol yaným gecenin loþluðunda Avuturum gönlümü ilk günün hoþluðunda Dua eder her sabah seherin kuþluðunda Kederi Rab den deðil bil ki kuldan saklarým
Unutma ki sultanýn yolun gözler sýlada Vuslata adak adar Çarþamba da Salý’da Secde eder çiðneyip geçtiðin o yola da Þirkten korkar çaputu bil ki daldan saklarým
Sosyal Medyada Paylaşın:
S.SAMYELİ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.