bað bozumunda düþtü sol yaným yaralandýðý gün gibi taze hiç durmadan kanayan yarým
uçurum kuþlarý tünüyor gölgeme tutunacak tek bir dal düþünden öte kusursuz bir ölüme kapanýr gözlerim ne seviþmemiþliðim gelincik renginde ne de tutamamýþlýðým rüzgarla nakýþ iþleyen ebruli saçlarýný yormuyor hiç(e) bürünen adýmý