Düşler

Bir yangýn sonrasýnda, kül sessizliði...
Yolculuðun son noktasýna,
Nokta koymaya çalýþýrken,
Gönlümden doðan güneþin,
Karartma gecelerinde,
Loþ bir ýþýk yayarken aleme,
Ruhuma karamsarlýk çizdiði tablonun ,
Kollarýna atýlmýþ gibiyim.

Nasýl da aldatýr insaný kelimeler.
Asýl, bitenin bittiði yerde baþlar,
Bu yürek yerde kalacak sanan aldanýr.
Yürek devayý kendinde bulur her an
Güzellik gizde.

Hadi hazýr enflasyon da düþmüþken,
Birkaç hayat alalým kendimize.
Bütün düþmüþlüðe raðmen aldýðýmýz,
Birkaç beden dar gelir üzerimize.
Bütün düþkünlükler de izafi zaten;
Özellik özde.

Ýmgeler biter, bittiði yerde boy verir,
Çiçek açar hayat, yaþayan yazmaz, ama
Kara gecelerin baðrýnda karagüller açar,
Iþýk vermek dileði ile atiye.
Yaþayamayan bir yanýn kâðýda can vermesi gibi,
Zorlama ne varsa zora gelir bir bir,
Sarýþýn bir hüzün süzülürse yanaktan,
Sararýp solmak düþer bahta
Sayfalara izi düþer, gizi silinir uyumanýn
Göðse basýlan, yok bir yaþamanýn,
Boðuk sermayesi.
Eh bugünden ne kalýr geriye,
Ne varsa sözde.

Hadi çözelim aþkýn ilmeklerini,
Mazot genzimi yakarken,
Hazýrý satamazken, hinlik ithal çürüðü koku…
Þeffaflaþýyor nasýlsa her þey,
Ýçkinden aþkýna dönüyor sözler,
Dinlenme rafa kalkarken, hýrsýzlara paye…
Belli ki iki kaþ arasý yalan söyler,
Sol memeye in, dört parmak aþaðý
Besler seni.

Týlsýmý çözülmemiþ dilin,
Satýr aralarý karanlýk duruyor,
Sözler kirli,
Can pazarýndan köz devþiriyor hainlik;
Kirpikler göz kandýrma telaþýnda.
Kanmak mümkün mü, susuzluk çoksa!
Yalýn ayaklý çocuklar varken,
Bebeler süt bulamazken anne göðsünde,
Göveren düþler kurmalý yeniden,
Sýzlamalý yaralar,
Yeniden baþlamalý her þeye,
Dayanaksan, dayak olacaksan gel, yoksa
Neye yarar.


Sosyal Medyada Paylaşın: