Her gün yýldýzlarýn altýnda ay ýþýðýna kaparým gözlerimi Ve her gün rabbimin rahmeti güneþe açarým gözlerimi
Gündüzleri kaçar geceleri saklanýrým boþ sokaklarda Bir lokma ekmek için savaþýrým bu adaletsýz dünyada
Kimse bilmez muhtaç olmanýn verdýði acýyý Ve herkez kaldýramaz bu lanet sancýyý
Herkes sevdiðiyle el ele kol kola yaþarken bu hayatta Ben de uzanýp imkansýz hayaller kurarým onun oturdugu sokakta
Köpeklere parayla alýnan mama verýrken sefkat ve acýma hissi duyan insanlar Bana yemediði bayat ekmeði verirken servetine el koymuþcasýna nefret ve kinle bakarlar
Bir gün olsun nasip olmadý 4 ayaklý bir sandalyede oturup masada birþeyler yemek Kaderimde varmýþ kaldýrým köþelerindeki kalýntý aþ ve yarým sigaralarla yitinmek
Herkez kör olmuþ bu dünyada Hepsinin gözü parada pulda
Kim demiþ zenginlik altýnlarla paralarla geçinmek Asýl zenginlik herþeye raðmen bu hayatý sevebilmek. . .
Sosyal Medyada Paylaşın:
ssseeellliiimmm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.