GÜLCAN’IM

Aralýk 1996 Ilgýn


Telefon tellerince ince mi ince
Kilometrelerce uzak mý uzak
Ýzini sürdüm
Uzay gezmeni, sýcak gözyaþlarýnýn

Geleceðe rahmet birileriyleydin
Senin kadar körpe her biri
Senin kadar güzel, ancak
Aralarýnda sen kraliçeydin

Anladýk demen o ki
Özleminle yanýp tutuþurken Ilgýn
Kadrini bilememiþ senin, Akseki

Hâlbuki gecenin kara yüzüne inat
Yere göðe ýþýk saçýyordun
Apaçýk gördüm
Yok olasý, eleminden fark etmedin sen
O an
Yanaðýný okþayan meltem bendim

Yorgun acýlarýn koynunda
Sen
Derin uykularýnda inlerken
O gece, ben
Þafaklarca gönül taraðýmla, tel tel
Ýpeksi saçlarýný taradým ördüm


O yüzden pýrýl pýrýldý, o sabah
Müzeyyen ve daha güzeldi aynalar
Yeniden
Gülümsedin diye, güneþle birlikte
Ben doðdum, bir kere daha
Fark etmedin sen, sevincinle
Baktýðýn her nesnede gördüðün bendim

Çocukça yaþama sevinci duydun
O gün, arzuyla girdin ya derslerine
Sýký sarýldýn ya hayata
Sevgilerine
Büsbütün
Buhar oldum aðdým da sevincimden
Yeri göðü gözyaþýna boðdum

Sözlerimden hayrete varma
Ve lütfen yeniden aðlama
Ýnsan düþündüðü kadar yaþar
Gözümün nuru, gönlümün süruru
Aklýn büyüdü, yaþýn küçük olsa bile
Artýk bilmelisin
Babalarda öðretmenlerde aðlar

Ancak gizli serin yaþýmýz
Sevgiye deðer de her seferinde
Hayat iksiri olur
Gider, kardelen çiçekleri
Bahar muþtusu çocuklarýn ömrüne düþer

Sonlandýðýnda zaferle
Cehle karþý savaþýmýz
Mezuniyet gününde, yani
Omzunda olabilirse ak saçlý baþým
Mutluluktan düþer de sinene
Görürsün, Gülcan’ým
KIZIM

Hacý Ali bayram
Sosyal Medyada Paylaşın: