ASIN BENİ HÂKİM BEY!
Bu dâvâ çok uzadý, verin gitsin karârý
Çok piþmâným ve vicdan azâbý duyuyorum
Zâten inkâr etmemin yok artýk bir yarârý
Arada istemeden þeytana uyuyorum.
Eþim haklý hâkim bey, þâhitler doðru söyler
Farketmeden dayaðýn kaçýrmýþým dozunu
Öyle çok aðlattým ki duymuþtur komþu köyler
Sopayla alýyordum üst baþýnýn tozunu.
Bu kýzcaðýzýn benden çekmediði kalmadý
Makinede yýkadým, merdânede sýktýrdým
Bunlarý nasýl yaptým, inan aklým almadý
Çok eziyetler ettim, hayâtýndan býktýrdým
Hizmette kusur etmez, yemekleri þahâne
Ben onun kýymetini bir türlü bilemedim
Kafa göz yarmak için buldum hep bir bahâne
Hergün aðlattým lâkin, gözyaþýn silemedim
Bu asil kadýn bana bir sürü evlat verdi
Tam sekiz tâne oðlan, iki de çok güzel kýz
O hep anaç bir tutum gözler önüne serdi
Hep alttan aldý ama bende kesilmedi hýz.
Utanýyom demeye, daha çoktur yaptýðým
Kurtarýn benden n’olur bu zavallý kadýný
Dilerim ki affeder, Yaradaným, Taptýðým
Kalbime gömeceðim helâlimin adýný.
Uzun lafýn kýsasý bu ýzdýrap bitmeli
Katlimin fermânýna mührü basýn hâkim bey
Kýrýn gitsin kalemi, benim kellem gitmeli
Kurtarýn bu acýdan, beni asýn hâkim bey.
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(Mustafa Çetiner) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.