Sýrtýmda bir silah ardýnda sen. Titreyen parmaðýn tetikte,namlu ucunda ben. Bu aþk buraya kadar,burada bitiyor madem. Sil gözünü sevdiðim,bas tetiðe bir an bile düþünmeden.
O masum parmaðýn deðince tetiðe. Kurþunlar birer birer saplandý bedenime. Yýkýldým o an,yýðýlýp kaldým yere. Çek gözlerini sevdiðim,beni böyle görme.
Yerde kanlar içindeyim,sýrtýmda üç kurþun. Seni sevmekti belkide,iþlediðim tek suçum. Sana olan aþkým oldu benim sonum. Hoþça kal sevdiðim,ben gidiyorum.
Ben zaten ölmüþtüm sen tetiði çekmeden. Kurþunlar vücudumu delip de geçmeden. Damarýmdaki kanlar topraða süzülmeden. Silahý doðrulttuðunda ben ölmüþtüm zaten.
Neden yaptýn bunu inan hiç bilmiyorum. Umarým bir baþkasý için boþ yere ölmüyorum. Sen beni vurdum ama ben seni hala seviyorum. Bir cevap borcun var sevdiðim,seni orada bekliyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
MertGeyik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.