söz suya yazý karaya ... ben sevdaya sen uzaklara biz tuzaklara düþtük ve sen ve ben baþýný alýp gittik gidenin gittiði kadar katýksýz ayrýlýktýk tam orta yerinde zamanýn kimsesiz yalnýzlýk kendimizi küstük üstüne hep sustuk cümleler de sýr üstüne üstüne aðýr aðýr yaðýyorduk isimsiz mevsimlere sen gittik ben gittik yollara düþtük bizsiz yalnýzlýk büyüttük ve hep yalnýzdýk Düþtü Düþtük sevdasýz sokaklara alemin ezdiði kaldýrýmlara sevda oluyorduk yalansýz sýr tuttup isimsiz ve bizimsiz adresleri kaybedip gidiyorduk ... içimde þehirlerin yanarken içindeki nehirlerin hepsine yalandýk içimden sen geçerdin su gibi gitmelerin hepsi kalýrdý dalýp dalýp uzaklara dönerdim sende her dönüþte denizim yorgun maviyle ve gözlerin iþte...vurguni gecede yine aklýmý fikrimi çalan sen dururdum susarken zaman hep kaldým oysa hiç gitmeden ben hep biz kaldým hiç bitmeden þimdi sen yine gitsabah olmadan... yaðmur bak yine öyle mevsimsiz bir kaç ömür ötede ve sessiz ...
Sosyal Medyada Paylaşın:
VURGUN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.