Bugün gördüm mezarýmý, Omuzlardaydým... BÝrþeyler kutluyorlardý sanki insanlar, Aðlar gibiydiler, Belki de sevinçtendir bilmiyorum... Ama aðlar gibiydiler Ben...omuzlardaydým...
Rastgele gidiyorduk sanki, Hep rastgeleydim zaten ben. Üzerimde naftalin kokulu bir bez parçasý... Hiç içime sinmeyen o elbise Tarzým deðildi bir kere... Naparsýn, tek alternatif belki de. Omuzlardaydým iþte...
Bu sefer rüya deðildi, Bereket...buz gibi bir gerçek... Hergün farklý bir kefen, Hem sýkýlmýþtým zaten. O an gördüm mezarýmý... Özenle kazýlmýþ, Güzelce oyulmuþ bir çukur, Ve dalgasýný kucaklayan bir koy... Naaþýný bekler durur.. Ben...omuzlardaydým evet...