YORGUN...
Açýp durma yaban sönmüþ yaramý
Anlatmaya kalksam sözlerim yorgun
Ak olmaz uðraþma benim karamý
Silmeye çalýþsam izlerim yorgun
Düþündükçe diken olur tüylerim
Yýllarca çektiðim nasýl söyleyim
Kas katý kesilir saymaz dillerim
kalkmaya uðraþsam dizlerim yorðun.
Bir gayret bir umut görsemde keþke
Tarumar yüreðim aldanmaz köþke
Zorlama ey zalým zamansýz meþke
Aramak istesem gözlerim yorgun..
Ömür yokuþunda yürürken beden
Çýkan engellere sorulmaz neden
Birdaha dönermi ahire giden
Bahardan geçtimde güzlerim yorgun
Batýný’yim. baðrým kýrk parça olsa
Sararsa bu benzim gül gibi solsa
Toplanýp içime gam yükün dolsa
Yokuþu çýkamam düzlerim yorgun..
Aþk ile hü,
Murad-ý Batin..12.03.2012.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Murad-ı Batin-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.