ZEHİRDE BULMUŞ
ZEHÝDE BULMUÞ
Bir güzeli gördüm yolun þaþýrmýþ
Meger ki gönlünü bana düþürmüþ
Gönül bahçesinden güller devþirmiþ
Bakýþlar aklýmý baþýmdan aldý
Sunduðu fincandan içtim zehiri
Ölümle son bulur kulun ahiri
Öldürsede etmem yare gahiri
Sevdiðim diyerek yar haber salmýþ
Bir elçiyle o kýz mendilinin saldý
Tanýþtým aklýmý baþýmdan aldý
Gördüðüm gerçekler sandým hayaldi
Meðer sevda tadý þekerle balmýþ
Nazlým aþýkýmmýþ okuldan beri
O anlattý döktüm ben alýn teri
Beni düþünerek etmiþ seheri
Yýllarca aþkýma hasret kalmýþ
Yigitlerde raslamamýþ dengine
Baktým kara sevdam çökmuþ rengine
Bademi içirmiþ pirler kendine
Bir gece rüyada sevdalým olmuþ
Yükseliye aþk sarabý içirmiþ
Yaþam boyu çok badire geçirmiþ
Kara sevda elden ele göçürmüþ
Düþünmüþ çareyi zehirde bulmuþ
Osman YÜKSEL
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.