(I)
ben seninle sarhoþun önde geleniyim
þûh bakýþlarýn öldürüyor beni her seferinde
ki ne zaman sana koþa koþa gelsem
saðanak yaðmura tutuluyorum
heyecandan ölecek vakte gelip
kapýna sýrýlsýklam varýyorum
(II)
ben seninle delinin en meþhuruyum
saðým soluma
solum baþka yöne sapýyor
gözlerine ansýzýn yakalandýðýmda
ki o anlarda
doðrum da
diksiyonum da ahirete göçüyor
avcýsýna av ceylan misali
ince/küçük bir heykele dönüþüyorum
(III)
ve ben seninle dili lâl aþýk gibiyim
her cümlesi
her niyeti yarým kalan
damardan nice özlem kapan
ki artýk
konuþmak
hareket etmek
anlamsýz duruyor
sana yürekten/on ikiden vurulduðumda