Onun hayatý benim ruhumun
Bahçesinde dolaþýyordu biliyorum
Ne zaman düþlerimden uzak kalsam
Çok yaþamýþlýðýmý hissederim onda
Gizemli giz doluydu gözleri
Ona duyduðum o yoðun kýskançlýðým
Hayatýmýn zehirlemesini istemezdim
Biliyorum mutlaka gül yüzlüm
Beni benden çok seviyordu
Hayatý benim ruhumun bahçesinde
Çok çok eminim ki dolaþýyordu
Üþümüþ paltosunu koklardým
Bu dünyada olmadýðý zamanlarda bile
Benimle yaþamýþ gibi hissediyordum
O beni istemiþti her þeyiyle benimle olmayý
Onunla bir yerlerde savrulduk
Bu savruluþlar benim alýþkanlýðýma dönüþtü
Benim aþýrý kýskançlýðým onu benden itti
Onun sevgisi yetmiyordu daha fazlasý
Alýþýlmadýk istekler yýldýrdý ve gitti
Gitti o gidiþ beni benden etti
Kokularý yemyeþil gözlerini gözlerim özledi
Ne oldu þimdi o yok oldu izleriyle silindi…
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.