MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

TAZE BİTTİ
MEHMET ÇOBAN

TAZE BİTTİ



Güneþi doðurmayan bir sabahtayým
Gökyüzüne bulutlanmaktayým
Kuþ sesi, horoz sesiyle çýnlamaktayým
Ve ben uyanýðým

Bugün derdimi söylemeyeceðim
Etraftan söylenenleri dinlemeyeceðim
Bugünden kaçacak geleceðim
Ve ben güleceðim

Geleceðe hayal kuracaðým
Tek baþýma olsam da, durmayacaðým
Ýnsan gelip, zamanla bozulmayacaðým
Ve ben yaþayacaðým

Andým mý olsun sözlerim
Anda ne gerek var yaþamý gözlerim
Bin düþünür bin söylerim
Ve ben susmayý yeðlerim

Hayatýn özlerine bakýyorum,
Ýnsan hariç, her þey doðal yaþýyor seyrediyorum.

Ýnsandan baþka her varlýk, yaþamý yaratýlýþýnda yaþýyor
Sadece insan yaþamý, arzularýna yapaylaþtýrýyor.

Bir fark, farklardan öte
Yaratýlmýþlarýn âleminde
Ýnsan aklýyla, bir adým önde
Aslýnda binlerce adým geride
Çýkarýna bozulma serüveninde

Ýnsan övünedursun akýllýyým diye
Varlýklar yaþama derdinde
Ýnsan bozulma peþinde

Bir söz gördüm
Aðýzdan çýkýp kaçýyordu
Ona niye kaçýyorsun diye sordum
Sözü söyleyenden utanýyordu

Ýki çift ayak gördüm
Gururla dolaþýyordu
Niye bu kadar gururlusun diye sordum
Özü, sözü, eylemi bir insan taþýyordu

Saðýr, dilsiz, kör olmak istediðim çok þey var
Hayatý zindana döndürüyor maskaralar
Görsen her biri insanlýða zarar
Hepsi birbirini kafalar

Hatayý, eksiði önce kendinde arayaný seviyorum
Hâlbuki hatalar, eksikler hep baþkasýndadýr diyorum

Mantýðýn düz kesiþtiði zamanda yaþýyorum
Aklýmý bir karýþ havadan indirmeye çalýþýyorum

Biliyorum, kurduðum hayalde her þey yerli yerinde olacak
Akýl beyinde, beyin insanda olacak
Akýllar bir karýþ havada, beyinler sulanmýþ olmayacak

Umutsuzluða kapýlýk nerde o günler diyebilirim
Desem ne çýkar, ben, bir kendimi, bir beni bilirim.

Karar verdim
Benimin velisi, çoðunluðun delisiyim

“Çoktan bire inmek çok kolay deðil” derdim
Sonra “birden çoða gitmek hiç de kolay deðil” diye özetledim

Birle çok arasýnda seyrüseferdeyim
Duruma göre akýllý, duruma göre deliyim

Haydi, içinden geleni söyle
Karýþtý düþünceler de
Anlaþýlmazlýklar de
Sessizce susmak niye?

Aslýnda karýþan bizleriz, kendi kendimize
Bakýnca anlarýz doðadaki güzelliðe
Doðadaki, düzene, iliþkilere
Yapaylýktan uzak tek düzeliðe

Kuþ kuþtur iþte, gerisi boþtur
Çiçekler çiçektir iþte, hepsi hoþtur

Doðadaki hangi varlýk yapaylýðýn peþinde?
Sadece insan deðil mi, kendini, hep þeyi yapaylýkta istemekte

Ben de bir insaným kendimden biliyorum
“Ýnsan kadar bencil varlýk yok”, diðer bütün sözleri siliyorum

Hele bir bakýn insan neler yapar
Allah der, inanmaz, kendine yeni bir Allah yapar, ona tapar
Din der, iman der, kabul etmez, kendine göre bir din yaþar
Önce insan der, kendinden, yandaþýndan baþkasýný hayvan sayar
Vatan der, arlanmaz, sýkýlmaz, utanmaz, anasýyla birlikte satar
Düþünür, düþüncelerine güvenmez, baþkalarýna yamar
Fikirlerinde, çülük, cilik, cýlýk yamalar
Düzene karþýdýr, hayatý, çýkarýna yasalar

Üç tane söz bulmuþ kendine zamanda
Cumhuriyet, demokrasi, laiklik, dövüyor havanda
Çýkarýna yürütür hepsini, yalan, riya kervanýnda

Hey, herkesin, cumhuriyeti, demokrasisi, laikliði, dini kendine
Der gibidir sanki haydi git iþine
Ýþte bu çýkarcýlýktýr biline

Ben ne cumhuriyetler gördüm krallýklarý aratýr
Ben ne demokrasiler gördüm kýzýl sultanlarý aratýr
Ben ne laikler gördüm, duruma göre, dindardýr, ateisttir, özgürlükçüdür, dayatmacýdýr

Ha bir de Atatürkçülük, Kemalizm var ortalýkta
Dinlisi, dinsizi, komünisti, solcusu, saðcýsý, ýrkçýsý çýkar yarýþýnda
Hemen hepsi sýrtýndan, çýkarýna nasibini aramakta
Utanmýyorlar, ölüp gidenin ardýndan çýkar saðlamaya
Demiyorlar, býrakalým rahat uyusun mezarýnda
Kendi görüþlerine güvenip çýkmýyorlar ortaya
Ýstismar ederek, düþüncelerini ulaþtýrýyorlar dokunulmazlýða

Kardeþim, dinliysen dinim de çýk ortaya, býrak istismarý
Kardeþim, ateistsen ateisttim de çýk ortaya, býrak istismarý
Kardeþim, solcuysan solcuyum de çýk ortaya, býrak istismarý
Kardeþim, saðcýysan saðcýyým de çýk ortaya, býrak istismarý

Ne iþiniz var Atatürkçülükte, Kemalizm’de?
Onun zamanýnda bunlarýn hepsi mahkemelerdeydi bakýn tarihe
Kör müsünüz bu kadar gerçeklere?

Danýþýklý dövüþ sanki hepsi bir oyun içinde
Çýkarlarýna dalga geçiyorlar, tarihle, gerçeklerle
Kendilerine güvenleri yok, insanlýk sürünüyor yerlerde

Gerisini söylemeyeceðim, varýn siz düþünün
Yarýn hayalimde, bugün yaþýyorum, taze bitti dün

11.03.2012 - Ýzmir


Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.