Ve sen “can çekiþen bu þairin” dili oldun, Þairin kaleminin gölgesine damlayan cümlelerle… Eylül de dokunabilmek yüreðine kalemin mürekkebi ile Tenine dokunmak deðildir niyetim! Haþa! Sadece kalbim yüreðine deðsin istedim… Ve gözlerimin gözlerinin menziline girmesini istedim…
Seni gördükten sonra ölmek deðildir niyetim Beni seni sevdikçe yaþayacaðým. Eðer ki bir gün ; Ölürsem… Eylülde gömün beni Varsýn, Herkesin dilinde 1 Eylül barýþ günü olsun Bugün senle beraber ben’’AÞK’’a merhaba diyorum. Ve AÞK’a savaþ yok artýk. Ama sen varsýn ömrüm… Eylülün 1’ini AÞK GÜNÜMÜZ ilan ederim yüreðime. Varsýn kimse sevmesin ben baðrýma basarým EYLÜL’Ü Hani eylülde aþk biter, ayrýlýk baþlarmýþ? Aþklarýn yapraklarý solardý? Vallahi de yalan ÝNANMAM! Oysa hüsran biter! Aþk baþlarmýþ 1 Eylülde Yeniden boy verirmiþ sana olan aþkýn çiçeði Yine etrafa aþk kokturur güller ve lavanta çiçeði..
SALÝH DURMUÞ
Sosyal Medyada Paylaşın:
salih durmuş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.