MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ŞEHİTLERİN DİLEKÇESİ
ekremsama

ŞEHİTLERİN DİLEKÇESİ




Haydi, Ankara’ya gidiyoruz, Meclis’e baskýna!
Haydin hepimiz beraber gidelim Allah aþkýna.

Bizler þehitleriz, nöbetçiler bizi engellemez,
Vekil torunlarýmýz bizleri görmezden gelemez.

Biz dilekçemizi verelim onlara hep beraber,
Diyelim ki; þehit olan dedenden bu acý haber!

Daðlar gibi süper güçleri göðsümüzde erittik,
Silahýmýz cephanemiz yoktu ama, mücahittik.

Kanlarýmýzla yaktýk “Anadolu Meþ’alesi”ni?
Süngülerimizle çözmüþtük biz “Þark Mes’elesi”ni?

“Siper ettik gövdemizi, durdu hayasýzca akýn”
Bu gün ilgisizlikten düþtüðümüz hallere bakýn.

Hatýrlayýn “Kanlarýmýzla kurtarmýþtýk tevhidi”
Nasýl unuttunuz, Çanakkale’deki mücahidi?

Nasýl methederdiniz, “Tarihe gömülsek sýðmazdýk”?
Bizi hatýrlamýyorsunuz bile, yazýk ki yazýk!

Sizler gösterin gençlere buradaki ibretleri,
Tanýsýnlar Batý’yý da, açýlsýn basiretleri.

Ey vekil! “Onsekiz Mart” ta anmak yeter mi dedeni?
Görmez misin, çöp içinde kalmýþ dedenin bedeni?

Ýþgalci abideleri yüksek, mezarlarý temiz,
Zannedersin, onlar þehit olmuþ da, iþgalci biziz!

Bir abide diktiniz, kaidelerinde hep heykel,
Þehit kültüründe heykel var mý? Bulursan beri gel!

Mezarlarýmýz harap olmuþ, tesisler hep yerle bir,
Çöplerle dolmuþ tabyalar, girebilirsen gel de gir!

Gerçekleþmiþ Akif’in dediði “Ýsteme benden makber”
Makberlerimiz yok, torunlarýmýz bizden bihaber.

Allah’a þükür, kavuþtuk “Peygamber’in aðuþuna”.
Allah, Peygamber, ortaçaðýnmýþ; þuna bakýn þuna!

Yüzbinlerce güneþtik, batmýþtýk hep “Hilal” uðruna,
Hilale saldýrýlar dokunmuyor mu gururuna?

Durduk “Topraðýn kara baðrýnda sýradaðlar gibi.”
Haydi davranýn, yüzümüze bakmayýn aðlar gibi.

“Savaþmak deðil ölmek”ti bizlere verilen emir.
Arkamýzdan sizler geldiniz, emanet size devir.

Ýçinizde yok mu bizi anlayacak bir hevesli?
Biliriz temsil ettiðiniz nesil “Asýmýn nesli”!

Siz býrakýn asilleri, vekiller geldi mi bize?
“Bakan” oldu mu içinizden acýklý halimize?

Dünkü gibi süper güçler bastýrýyor, bakýn hale,
Anlayýn, cennet vatanýn her tarafý Çanakkale...

Cihad ruhu yoksa, nasýl önlersiniz müstevliyi?
Hangi yüzle çaðýracaksýnýz Bektaþý Veliyi?

Yeni Haçlý Seferlerini durduracak sizsiniz,
Hangi ruhla yapacaksýnýz bunu, söyler misiniz?

Akif anlatýrdý bizi, O þimdi rahmetli oldu.
“Akif Müzesi” kurdunuz da içi toprak mý doldu?

Çok vaat duyduk, unuttu Çanakkale’yi her gelen,
Unutup da ihmal etmeye gelmez, þehittir deden.

Ey hasanlar, hüseyinler , mehmetler, Yahya Çavuþlar!
Çanakkale’den havalanýp cennete uçan kuþlar,

Gelin, beraberce gidip anlatalým derdimizi,
Ýlgilenen çýkmaz mý, anlamazlar mý acep bizi?

Nihayet Meclis’e geldik, dilekçe sýrasý bizde.
Öbür tarafta görüþürüz, yakanýz elimizde.

Kalkýn þehitler! Meclis’teki vekilleri basalým,
Ýsteklerimiz olmazsa, vicdanlarýndan asalým!

Ekrem Þama

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.