NE ZAMAN

NE ZAMAN

Ne zaman elime bir kalem alsam,
Sana olan aþkýmý yazmak geliyor içimden.
Önümdeki kâðýda aþkýmý karalýyorum durmadan
Sensiz olmuyor, yapamýyorum sen gelmeden.

Ne zaman elime bir roman alsam,
Ondaki aþký tekrar yaþýyoruz seninle.
Güllerle dolu bir bahçede geziyoruz el ele.
Yanýyorum bu kalbim senin hasretinle.

Ne zaman elime bir silgi alsam,
Silmek istiyorum acý günlerimizi.
Düþünmek istemiyorum hiç ayrýlýðýmýzý.
Sürekli yaþamak için mutluluðumuzu.

Ne zaman elime bir sözlük alsam,
Durmadan sevgiyi, aþký arýyorum.
Aradýðýmý bulamayýnca birde sana soruyorum.
Senden de isteðim cevabý alamayýnca üzülüyorum.

Ne zaman o masmavi denize baksam,
Senin gözlerinin içinde görüyorum kendimi.
Asla vazgeçmem, koymuþum bu yola kalbimi.
Sende bana yardýmcý ol söndür bu hasretimi.

Ne zaman çizilmiþ bir kalp görsem,
Onu senin aþkýnla dolmuþ benim kalbim zannediyorum.
Sana her zaman gel bana yardým et diyorum.
Sense nazlanýyorsun, çekiniyorsun neden bilmiyorum.

Ne zaman birkaç mýsra þiir yazsam,
Hep seni, hep sana olan aþkýmý yazýyorum.
Aþkýmý kalbime silinmeyecek þekilde kazýyorum.
Öldürüyor bu aþk beni artýk yapamýyorum.

12.10.2003
Sosyal Medyada Paylaşın: