Umut vurgun yemiþ, toprak cemresiz Yeþermiyor bahar suskun, yaz kýrýk Çiçekler açmýyor, kovan arýsýz Dallar kýrýk gönül kýrýk saz kýrýk
Yakýp kül eyledi yýktý otaðý Çýkýlmýyor derin hata bataðý.. Devirdi çýnarý, vurdu baltayý Dallar kýrýk, gönül kýrýk, saz kýrýk..
Bir sükûtu hayal, sözler tükendi Hani, o gözlerin huzur eken di Ektiðin Gül deðil, kalbe diken di... Kalemin ucu kan, mýsralar lirik Dallar kýrýk, gönül kýrýk, saz kýrýk...
8 Mart 2012 Metanet Yazýcý
Sosyal Medyada Paylaşın:
M.YAZICI Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.