KAR YAĞDI GÖNLÜME
(Sokak Çoçuðu) Üþüyorum, titriyorum
Kar yaðdý gönlüme
buzlarýmý çözecek
Bir sýcak el bekliyorum.
Ben rüyalarýmda donmuþum
Hayallerimde buz tutmuþum
Yýkýk-dökük duvarlar arasýna
Bir saltanat kurmuþum.
Bana saraydýr bütün harabeler
Bana tutsaktýr. Delikteki fareler
Kapýmda nöbet tutuyor
Aç kediler ve köpekler
Geceyi paylaþýyorum onlarla
Yalnýzlýðý boðuyorum ay ýþýðýnda
Bir infaz daha bitiyor
Þafak vaktinde
Hayat aðacýmda kýrýlmýþ dallarým
Dökümüþ, bütün yapraklarým
Ýliklerime kadar kurumuþ köklerim
Su verecek bir el bekliyorum.
Güneþ doðar, insan severmiþ
Ben sevgi nedir bilmem ki;
Ana þefkatini hiç görmedim ki;
Ben taþ kaldýrýmlarýn
Islak yetim çocuðuyum
Sahi kaldýrýmlar da ana gibi sever mi?
Ana gibi hiç aðlar mý?
Ya kaldýrýmlar kadar soðuk
Ya kaldýrýmlar kadar taþlaþan insanlar?
Onlar da hiç aðlar mý benim gibi
Ben saltanat kurdum karanlýk geceye
Ýsyaným sýðmadý tek heceye
Mezideki anýlarýma mezar kazdým
Duygularýmý kefenledim satýrlara yazdým.
Verin geceyi bana gündüzler sizin olsun.
Alýn güneþi, yýldýzlar benim olsun.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.