SÖYLEYEMEM, ÇÜNKÜ AĞZIM DİKİŞLİ..

Arenasýnda zincirlenen üryani haþmetler
Sýfatý meçhule gömülen suskun hüzünler
Anýsýna býrakýlan yediverenler
Büyük yürekler
Bilinmeyenler
Eyvahlar
Kadýnlar...ve emekler..



Yazýldýlar kadere
Bir muþtu beklerken nedenler içinde
Otaðýnda bahardan kalan hasatý
Kucaðýnda balasý
Aðlamadý
Sustu yine
Narin yüreðine
Güç yükledi ümitle
Baþladý yeni güne
Rasgele...


Kim bilecek demeden
Takassýz þevkatiyle
Alný açýk, baþý dik
Süt verirken bebeðine
Ellerinde çiçeklerle
Annem, helal eyle...



Kadýndý adý
Anaydý
Yardý
Candý..
Yanardý dört duvar, el pençe
Susardý
Ýki damla yaþ süzülürken yanaklarýndan
Üzülme diye sakladý
Kýyamadý



Töre dendi
Alýndý caný
Berdel ettiler
Baþlýk parasý
Bu mudur yaþam kavgasý..?
Yazýlsýn sayfalarca dramý
Okusun taþ kesen kalpler
Anlamayan anlamadý



Adý kadýndý
Seni bir tek o anladý..



Söyleyemem çünkü aðzým dikiþli
Zifiri beyinlerde günah keçisi..
Taktýðý kurdele siyahi..


Adý kadýn
Soyadý sevgi..
Rengi hep mavi..



HAZAN



Sosyal Medyada Paylaşın: