Bir Gönüle Dol!
Eller taþ atarlar, uðramaz baþa,
Bizde, yürek atar, hilâfsýz hâþâ!
Aczimiz biliriz, kibir yok boþa;
Hamdülillâh bize, bahþetmiþ has dil;
Velâkin taþlara , cevabýmýz Gül!
Sâkitsek, korkumuz, taþtan deðildir!
Çekinmem, belâlý iþten deðildir!
Bilen bilir bizi, boþtan deðildir!
Hem de lütfeylemiþ, kâvicedir el;
Arkadaþ, muhabbet yurdu sîne gel!
Gâflete dalýp da, ezerim sanma,
Boþ yere; Kahredip, üzerim sanma,
Meydanda koç gibi gezerim sanma!
Meydanlar içinde merdâneler bol;
Azcýk tefekkür et, kâmil adam ol!
OZAN ÝLO bahsi kýsa kesiyor,
Sanma sözlerine, kulak asýyor!
Gönül, Beytullâh’týr, ondan susuyor!
Durma ki, var yürü, bir gönüle dol;
Budur söz ehline en mukaddes yol!
14.10.2007 / 04:37
Sosyal Medyada Paylaşın:
İlhami ERDOĞAN/Ozan İlo Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.