Fâni dünya adýna, bir damla gözyaþým yok
Beni yakan Leylâʼya çatýlmýþ bir kaþým yok
Cânâným gül gibidir gönlümün aynasýnda
Nûr cemâlini cama çizecek nakkâþým yok
Sinem aþkýyla dolup taþmýþ deryâlar gibi
Baþka sâhile vurma heves ve telâþým yok
Gönül meyhânesinden, sarhoþ çýktým sabaha
,,Aþkˮ kadehini vurup kýracak bir taþým yok
Kays sen misin diyerek sorma bana ey Leylâ!
Hakîki Mecnûn benim, baþka bir adaþým yok
S / ÂYE (02:54) 8 Mart 2012 / Wuppertal / Almanya