Ýnsanlar özgür doðarlar,
Ama her yerde,
Zincire vurulmuþ,
Olarak yaþarlar.
Her insanýn mucizesi vardýr,
Her sabah uyandýðýn da,
Ayný þeyleri yapabilmek,
Özgürlüktür.
Gülümseyerek yaþamak,
Kendi istediðinde,
Kendi seçtiklerini yapabilmek,
Özgürlük deðil midir?
Her sabah baþlangýcýn da,
Haklý olduðuna inandýðýn,
Kendisine hayran,
Biraz da þýmarýkça,
Bazen sýkýcý,
Kendi koyduðun kurallarla,
Özgür,baðýmsýz yaþamak.
Çeliþki ve tuhaf insanlarýz,
Bakýnýz þu halimize,
Kendi inþa ettiðimiz,
Hapishanelerde yaþýyoruz,
Bir sürü törelerle,
Duvarlar arasýnda boðuþuyoruz,
Çýldýrýyoruz,
Hayatýmýzý siper ediyoruz,
Hiç yasaklar olmasa,
Özgürce yaþasak,
Olmaz mý insanca..
Sami ARLAN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.