BEN

yine karlar yaðdý gönül dalýma
kýrýldý bu gönül, çekemedi yürek
aðýr aðýr yaðdý dertler baþýma
ýslanan gözlerim oldu gülemedim oy

dostum dedim gardaþlara hasret kaldým ben
bir selama yüce dað baþýnda muhtaç kaldým ben
baðrýma derman diye diye zehri sardým ben
turnalardan kuþlardan medet umdum ben

yunusun peþinden geldim hak aradým ben
mevlanadan bir pir olup uçamadým ben
kara günlere kara gecelere esir oldum ben
þu yalancý dünyada kayboldum köle oldum ben.......


þiir ceylan yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın: