“Yüreðimdeki suskun kelimeler yüreðinin götürdüðü yere git dedi Ve ben yüreðimi dinledim”
Kýrlangýç kanadýna binip uzak diyarlara göç eden yüreðim Haydi tadýný çýkar yaþamýn, Yýka yüzünü Akdenizin yaðmurlarýnda… Taa içine çek topraðýn kokusunu… Ver sýrtýný Akdenizin dalgalarýna Savrul kavuþana dek sevdana…
Þimdi yüreðim mevsimlerden Akdeniz, Yani sen, yani kýþlarýmý ýsýtan mevsim… Výz gelir soðuklar, bana dokunmaz artýk, Dokunduðun an fýrlýyor zaten ateþim …
Özgür býrak yüreðinin tutuklu gülüþlerini, Sonra at kollarýma özlemle bedenini Kahkahalar at, dalga geç içinde ukde kalan günlerinle Yaþa mutluca benimle, yaþanmamýþ günlerini…
Hiç ayýrma gözlerimden o nehir bakýþlarýný Ayýrýrsan söyleyemem tutuklu kalýr boðazýmda kelimeler Birikir içimde hüzünler, boðar damarlarýmý Akamaz sonra yüreðim sana, çýkar karþýmýza engeller…
Yýrt aydýnlýðýnla gecenin karanlýðýný, Iþýt pas tutmuþ yüreðimi ýþýðýnla Ver sevdanýn ellerini ellerime Dolaþalým mehtapta aydýnlýðýnla…
Ve ; Ak durmadan nehir gözlerinle yüreðime doðru Doyumsuzca, umarsýzca satalým gülüm bu dünyanýn anasýný…
Kazým DOÐAN 26.02.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
kazım Doğan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.