Afâkýmý gam sarmýþ, görüþ mesafem sýfýr
Düþüncelerim kýþta açýp baharda solmuþ
Rûhum uçmuyor artýk yedi semâda fýr fýr
Kapkara bir þiþeye, cin misâli hapsolmuþ
Sorular sonsuz zincir, cevaplar hep lâ edri
Çocukluðumdan beri soruyorum mebdeyi
Niçin doðmuyor niçin kalbimin bâki bedri
Zulmette bulamam ki zerre kadar zübdeyi
Dolaþtýðým sokaklar birer karanlýk kavþak
Rûhlar pervâne gibi, nûrdan nâra kaçýyor
Hakikat savaþýnda Þeytân hâin bir yavþak
Gayba bakan gözüme bir avuç toz saçýyor
Hakikatle körebe, oynadýk bir körebe
Gözüme baðladýlar, sahte ilm u irfâný
Deli aklýmý cebren kapattýlar mektebe
Susturdular dilimi, beynimdeki tufâný
Bir lâ edri dusturu, gümânýma dâr oldu
Hikmet meyvelerini, satýyor þimdi Hýzýr
Akýllýlar hep ,,Ýsaˮ, aptallar Sezar oldu
Cehalet çarmýhýna, boþ beyinleri hazýr
S / ÂYE (20:43) 6 Mart 2012 / Wuppertal / Almanya
Kelime:
Sezar: Dünyayý ve dünya krallýðýný temsil ediyor.
Zübde: öz, çekirdek
Mebde: baþlangýç
Zulmet: karanlýk
Lâ edri: Bilmiyorum, bilememek
Gümân: Þüphe