Gönül caddelerimi bugün þöyle yokladým, Belki bulurum diye maziye dair bir iz. En ufak ayrýntýyý eledim, ayýkladým, Biz ayrýldýk diyorken gördüm ki halâ biriz…
Dudaklar söyler lâkin ayrýlmaz et týrnaktan, Su akar yolu bulur, akarýz bir ýrmaktan, Bize þefkat yaraþýr çekiniriz kýrmaktan, Bir bütünüz esasen sen-ben, iþte bu biziz…
Adýmýz beþer bizim, zaman zaman þaþarýz, Aþk ile kenetlenir engelleri aþarýz, Rýzamýz bâki olsun ölsek bile yaþarýz, Kadrimiz yüce bizim, yansýmamýzdýr aziz…
Halâ telafisi var dilin sürçtüyse eðer, Aþkýn yansýmasýný geç anlamýþýz meðer, Ya da tutku diyelim, iki cihaný deðer, Gözler yanýlabilir yürek diyemez naciz…
Ayser ÖZBAKIR
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ayser ÖZBAKIR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.