Tepeden baktýn hep, sen insanlara
Tepenin üstünü göremiyordun
Ama þimdi girdin, soðuk mezara
Tependen bakaný göremiyorsun
Gururun kibirin ne iþe yarar
Alýpta götürür tümünü mezar
Allâmeyi Cihân, olsan ne yazar
Rütbeni indirir, acýmaz mezar
Mal’a kul olmaktan, unuttun zaar
Hak’ka kul olmayý ah be tamahkâr
Üç kuruþ kâr için ettiðin zarar
Hesabý yaptýrýr sanada mezar
Oruç’tan Zekat’tan eyledin firar
Namaz’a gelince, dedin; ‘‘daha var’’
Bunun hesabýný, Rabbimiz sorar
Olmayaný ‘’adam’’, ediyor mezar
Kelli felli boylu, olsanda soylu
Kaçýþ yok alýyor, kendine Mezar
Ölüm var ölüm var, ey Ademoðlu
Ayýrmaz zengini, fakiri mezar
Paþâyým desende, inat etsende
Olan yýldýzýný, söktürür mezar
Pýrpýra güvenip, hýk-mýk etsende
Paþa paþa kefen giydirir mezar
Üç beþ metre bez’dir, bu iþin sonu
Bâki deðiliz ki, dünya bir pazar
Cebi yok kefenin, soyarlar donu
Onca sermâyeni tüketir mezar
Ölümden kaçýpta kime sýðýncan
Sonunda Azrail seni yakalar
Tövbe et; ölüm Hak, günahkâr insan
Eninde sonunda, yutuyor mezar
Vallahi bu dünya, yalan dolan boþ
Dini yaþayana, ölüm daha hoþ
Gaflet uykusundan, uyan; Hak’ka koþ
Peygamberi alan, içine mezar
Seni teðet geçmez, affetmez mezar