Kalbim yine üzgün, yadım sanki sürgün!

Ne kadar haz alýrdým
Sessizliðin iklimine dalar,
hülyalarý aralardým


Ufkum için
ne yapardým, fikre muhtaç
izanla sukut eder yanardým


Ýþaret
taþlarýndan ne anlardým, henüz
aklý terbiye edilmemiþ bir heyecandým


Nezaman
þefkatin sesini duysam
Ýçim burkulur susardým,
titreyen yüreðime nasýl anlatýrdým


Her vakit
hüznün kuþatan hicranýnda mý
yaþayacaktým, içimi kme açacaktým


Gülmeye
hasret yüzüm,
solmaya amade umudum,
nasýl felaha ulaþacak diye sorardým


Yorgun bir
nefes mecalindeyim
Ne vakit nakþeden izleri
aralasam sanki hüzün sahilindeyin


Ummanýn
kuþatan efkarýný nasýl þehrederim,
mýzrabýn ahýný anlamayan kederim


Hangi
saza nazar etsem
sinemde kalmýþ bir ah u zar
hissederim, sukut benimdir neyleyim


Hangi
güzel ismi zikretsem
Nefesin müddetinde ki
mecnun halini þehretmek için irkilsem


Garipliðin
ruhuma zerkettiði hicraný bir
bir ibretle derlesem ve tefekkür etsem


Ötenin
firkatine divane gibi
eriþsem, aþktan söz eden
kimse hiç hor görmeden dinlesem


Umudu kuruyan
canýna aldýrmaz
Can, canana ram ise
hevesin gamýndan kurtulamaz


Hakikatten
kim anlamaz, nefsini esir
olan haktan yana kefilliðe aldýrmaz


Ýnsan
ruhunun sesidir,
beden elbisesi aþkýn firkatine
amadedir, yalanla yol almaz


Haline
yabancý olan nedir, kimdir
Muhakeme etmek için sual
etmeyen nasýl bir hasen-i payedir


Ýcmali olmayan
herþey eþik için bahanedir,
tafsili için akýl ve azim gereklidir


Ýradesi olan
kim varsa mizanýn sezgisinden
arimidir, hala maðfiret eden söyle kimdir


Ýçine þüphe
düþerse, gale al cayma


Seni ruhundan
uzaklaþtýran hangi
saikse medet umup paralanma


Hiçbir hali
hesapsýz sanma,
nefesin müddeti içinde ki
düþeceði sancýyý unutma


Ele bakan,
gözü aranan, dizi tutmayan,
konuþmaktan aciz olan kimse hor görüp somurtma


Mustafa CÝLASUN
Sosyal Medyada Paylaşın: