FAKİRLİK ZORDUR.

Fakirin çilesi, kar ile yaðmur.
Sýrtýnda incecik onun abasý.
Ayaklarý ýslak, yerlerse çamur.
Hayatta kalmaktýr ancak çabasý.

Hangi iþi bulsa, çalýþýr garip.
Yarý aç yarý tok, geçiyor günler.
Ne devlet ne zengin, çýkmýyor sahip.
Yoksulluk kader mi, geçer ömürler.

Bir göz odasý var, damý akýyor.
Fukara fonundan, iki ton kömür.
Altý çocuk, haným, yola bakýyor.
Makarna, bulgurla, geçiyor ömür.

Büyük oðlu on üç, boyaya gider.
Beþ, altý lirayla, akþama döner.
Sefalet bitmiyor, bu nasýl kader.
Bu böyle giderse, çok yuva söner.

Her tarafta, gökdelenler yükselir.
Hak, hukuk, eþitlik, aranýr oldu.
Yolsuzluk diz boyu, yandaþ beslenir.
Ýþini bilenler, cebi doldurdu.

Allahtan revamý, böyle yaþamak.
Demokrasi rafta, korku devleti.
Yakýþmýyor bize, böyle davranmak.
Ýsyan ettirmeyin, siz bu milleti.
Sizin göreviniz, denge saðlamak.
Türkmendaðlý der ki, haksýzlýk yetti.

HÝLMÝ CAN.
ÞUBAT.2012.


(3513)






Sosyal Medyada Paylaşın: