VEFASIZ DOST

On dört yaþýnda tanýþtým onunla
O yaþýn vermiþ olduðu delikanlýlýða özenti olsa gerek
Hani derlerler ya aklý bir karýþ havada
Ýþte tam o yaþlarda
Önceleri biraz kavgalýydýk zor alýþtýk birbirimize
Sonrasý çok sevdik
Öyle ki en kederli ve en mutlu günümde hep yanýmdaydý
Her gün el ele, dudak dudaðaydýk beraber nefes alýrdýk
Ne kadar da mutluydum
Tozpembe dünyalarda, bulutlarýn üzerlerinde gezerdik
Bazen büyükler görmesin diye tenhalarda, kuytularda,
Okul yýllarýnda öðretmen korkusundan tuvaletlerde buluþurduk
Tuvaletin pis kokusu kimin umurunda
O dudaklarýma yapýþtýðýnda onu koklar
Hem de nefesimin son haddine kadar ciðerlerime çekerdim
Onunla efkâr daðýtýr, onunla salardým denizlere, deryalara gamý, kederi
Ayrý kalmak mý?
En acý, en güzel günlerimde hep yanýmdaydý hiç ayrýlmadýk ki
Yokluðunu fark ettiðimde köþe köþe, sokak sokak onu arar bulurdum
Onunla beraber olmamýz için mekânýn hiç önemi yoktu
Kimi zaman lüks bir lokanta, bir çorbacý, kimi zaman kýr, bayýr,
Ne fark eder
O yanýmdayken samanlýk seyran olurdu.
Sofrada aþým, yolda arkadaþýmdý.
Onunla yatar, onunla kalkardým.
Onunla düþünür, onunla fikir yürütürdüm.
Onunla kurardým hayallerimi
Tam kýrk sene beraber olduk
Sonra mý?
Sonrasý beni aldatýyormuþ da haberim yokmuþ
Dost bildiðim o vefasýz ta can evimden ciðerlerimden vurdu
Sinsi sinsi içimde karargâh kurup beni yok etmeyi planlamýþ
Bunlarý öðrendiðimde bile inanýn yinede onu seviyordum be
Býrakamadým
Ama o vefasýz hiç acýmadý
Onun için harcadýðým zamanýmda, paramda yel oldu gitti
Kim mi o vefasýz
O elini elimden, dudaðýný dudaðýmdan, nefesini nefesimden ayýrmadýðým dost bildiðim SÝGARAM

AHMET SÝVRÝ
06.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın: