Avcýlar giydi insan postunu Dillerinde zehirli bir yabani aksan Kuzeyden hasta adamýn ceylanlarýna Saldýrdýlar sýnýrý hayalde çizdiler Doðu batý ne fark eder milleti Analara kan kusturdular
Beyinler felç oldu Ve asrý korkutan hükme vardýlar Vurmalý çoluk çocuk bitirmeli bu illeti
Vatan isyan çýðlýðýnda inledi Beni binlerce evladýn Hamuruyla yoðurdular Yan yana üst üste Kefensiz yatanlar doðudan batýya Yapmayýn ceylanlarýn ahý tutar dedi
Dinlemediler Geceden kopup gelen çýðlýk oldular Elde kahpe namlular Ürktü suya küstü marallar Vurulmadýlar saçlarýndan sürüklendiler Yaralý hallerinde matem aðlayýþ Sonra çýrpýna çýrpýna direniþ Bir ölüp bin kez diriliþ
Avcýya nazire bir yaralý ceylan Yavrusunu düþündü aslan pençesinde Korkudan kurt rolüne büründü Yavrusu anneyi kurt görünce Namluya sýðýndý kurþundan kurþuna sürüldü
Can almak zevk almak oldu
Ceylanlar kurtça duruþa özendi Kurt karýþtý hýrsýndan katil avcý zümresine Diþe diþ göze göz dedi Sürüye daldý akýllanýncaya kadar Kelimeden diþleriyle öz yavrularýný parçaladý Kaldýrdý kafayý batýdan doðuya Her evde var bir namlu dedi Gecenin baðrýna hançerdi mýsralar Öz acýsýna aldanýp öz yavrusunu yedi
Oy havar
Nedir bu Kimdir avcý Kimdir kurt Kimdir ceylan Kimdir yavru
Oy havar
Kimdir avcýya insan postunu giydiren Ceylaný kurda çevirip öz evladýný yediren.. Sosyal Medyada Paylaşın:
Musa Sol Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.