ÜŞÜYORUM ANNE
Zaman ayrýllýðý gösteriyor bu gece
Tarih yalnýzlýðým yolunu
Hangi zaman,hangi tarihteyim ki ben
Herþey üzerime üzerime geliyor
Demir parmaklýklar ve soðuk duvar
Üþüyorum anne Üþüyorum
Gözlerimde hayalin ,saçýmý okþayan ellerin
Hiç gitmiyor gözlerimin önünden
Biliyorum bir daha olmayacaksýn
Yine saçýmý okþayýp,Öpmeyeceksin beni
Üþüdüðümde sarmayacaksýn beni biliyorum anne biliyorum
Peki anne sen biliyor musun?
Her gece bir yanýmda sancýyla uyanýyorum
Gözlerimden yaþlar sel gibi akýp
Yüreðim titriyor üþüyorum anne üþüyorum
Yüreðim her üþüdüðünde sana gelmek istiyor
Sen yoksun diye kan aðlýyor
Anne gel mehmed’in üþüyor
Anne gel mehmed’in çok korkuyor
Biliyorum annem biliyorum
Sen yine gelemeyeceksin biliyorum
Aç kollarýný annem toprak kokan kucaðýna geliyorum
Þiir dendiðinde bir uyum bir kafiye aranýr ben kafiyeden anlamam okuyan dostlar
yüreðimden geçenleri anlarým sadece 12 yýl böyleydim yine böyleyim
Saygýlarýmla Yazar Mehmet Sait AKÜZÜM
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.