Yakmozlarýn gümüþ aynalarýnda bir seni görürüm, birde kendimi yüreðinin þavkýna tutulmuþ. En çok kurumuþ gül yapraðýna benzetirim kendimi yüreðinin kývrýmlarýnda uzun zaman unutulmuþ. Ben, hasret ateþi her kalbimi yaktýðýnda kýrýk tahtasý ruhuma mekan olan bu iskeleye gelirim; ayýn þefkatli ýþýðýna sarýlýr karanlýk denizi uzun zaman seyrederim. Dertleþirim geceyle, dertleþirim denizle ruhumun hicranýný yakamozlara sebep bilirim. Oysa bu aþkýn suçlusu da benim suçsuzuda. Ayrýlýk; aþk yüreðe düþmeden sevdanýn kanunuymuþ bunu bilir, bunu söylerim………………….alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.