“Bu kadar da hoþ olunmaz ki” dedi, “teþekkür ettim”. “Bu kadar da asil olunmaz ki” dedi, “rica ederim” dedim. “Bu kadar da yetenekli olunmaz ki” dedi, “teveccühünüz” dedim. “Bu kadar da zeki olunmaz ki” dedi, “estaðfurullah” dedim. “Bu kadar da güzel gülünmez ki” dedi, “bir mukabele” dedim. Gülümsedi ve gitti. Hepimiz ayný þeyi istemiyor muyuz? Onaylanmak ve biraz da pohpohlanmak!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Curcu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.