Umudumu
Hayallerimi
Uçurdum yükseklere
Ayrýldým yeryüzünden
Göklere yükseldikçe
Yeryüzü yaþam
Yaþamýn gerçekleri
Doðduðum, yaþadýðým
Yediðim, içtiðim
Gezip dolaþtýðým
Düþler gördüðüm
Hayaller kurduðum
Yükseklere uçtukça
Gerçeklerden uzaklaþtým
Tepelerden baktýkça
Küçüldü, yok oldu gerçekler
Gerçekleri göremez oldum
Gerçekleri, gerçeðimi kaybettim
Düþünemedim
Yükseklere uçtukça
Yüksekler, ulaþýlmaz
Düþler görüp
Hayaller kurdukça
Düþler, hayaller ulaþýlmaz
Yeryüzünden, gerçeklerden
Ayrýlýyor, uzaklaþýyordum
Gerçekler beni görmüyordu
Ben gerçekleri göremiyordum
Yaþam,
Doðumun, ölümün gerçeði
Ýkisi arasýndakilerin gerçeði
Sevinciyle, hüzünleriyle
Benim, senin, onun, hepimizin
Düþlerimi gerçeklerden
Gerçekleri düþlerimden
Ayýran, uçuran
Hayatýmýn içinden
Gerçek dýþý
Düþler gördüm
Hayaller kurdum
Yalanlarýmýn içinden
Çarptýlar yüzüme
Dediler, dön gerçeðine
Gerçeðin yeryüzünde
Kokunda, terinde, nefesinde
Yemende, içmende, giymende
Ýnsaný, insan kýlan iliþkilerinde
Paylaþýmýnda, saygýnda, sevginde
Ýndir düþlerini
Ýndir hayallerini yeryüzüne…
01.11.2008 – Ýzmir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.