SADIK ANILAR

Geçenlerde gittim oraya
Her þey yerinde duruyor, her þey ayný
Hiçbir þey deðiþmemiþ, biz böylesine deðiþmiþken…
Anýlarýmýzdý sadýk olan, bekliyorlar anlamsýzca.
Seni mi, beni mi?
Hangimizi bekliyorlar dönmeyeceðimizi bile bile.
Döneceksin de söylemiyor musun yoksa?
Dönme!
Nasýl alýþtýysam yokluðuna, kahrolurum dönüþünle.
Çünkü sen sadýk deðilsin anýlarýmýz kadar,
Sen benim yarým deðilsin, baþkasýnýnsýn…
Bense anýlarýmýzýn.
Sen git yeni aþklarýna, ben sahip çýkarým bana kalanlara.
Anladýðýn gibi…
Beni bekliyor anýlarýmýz, sadýk anýlarýmýz.
Senin yokluðunda ben bakarým onlara
Ve izin vermem tek kalmalarýna.
Yokluðunda avuturum kendimi onlarýn saðdýklýðýyla
Asla þikâyet etmem senin yokluðuna, bende yokum baþta
Sadece sahip çýkýyorum anýlarýmýza.
Dolduruyorum onlarý bir kýrmýzý kutuya…
Anlamsýzca kýrmýzý kurdeleyle baðlýyorum
Ýçinden çýkamasýnlar umuduyla,
Ýçime girmesinler savaþýyla…
Sana kilit vurmuþken yelken açýyorum baþka aþklara.
Biliyorum bekliyorlar beni senin yokluðunda.
Güzel ve mutlu gelecek sana deðil, bana.
Yokluðum yok edecek seni acýmasýzca
Ve ben mutlu olacaðým
Senden kalanlarýn üstüne yenilerini koydukça…

EZGÝ ÞENTÜRK


Sosyal Medyada Paylaşın: