Takýlý kaldý gönlüm, zülfünün tellerine, Ellerim hasret çeker, kardan ak ellerine, Seni sorup dururum, þu sabah yellerine, Belki senden bir haber, bana getirir diye.
Ayrýlalý günlerim, nasýl geçer bilemem, Hasret içimi yakar, hep aðlarým gülemem, Ölmek elde deðil ki, istesem de ölemem. Aþka eyledim veda, artýk yakmasýn diye.
Bu kýþta geçti sensiz, içimde büyür hasret, Þu ayrýlýk ateþi, düþmanca vurur, namert, Hasreti bilmeyenler, diyorlar ne var sabret, Göz yaþýmý saklarým, eller görmesin diye.
Sevgi suç, sabýka aþk, beni aþk ateþine yak, Fermaným yazýlýyor, verilecek hükme bak. Razýyým her cezaya, sen suçlamayý býrak. Ýnan bir tek korkum var, bana küsersin diye.
Gömdüm seni gönlüme, orada saklamaya, Hasretini duydukça, açýp ta koklamaya, Aþktan özür dileyip, kendimi aklamaya, Aþktan bir af kanunu, bana da çýkar diye
Ýþte boynum iþte ip, durmayýn asý verin, Bundan acýsý olamaz, gideceðim o yerin, Bakýn musalla burda, beni üstüne serin, Siz endiþe etmeyin, bu garip korkar diye.
N.EREM. Sosyal Medyada Paylaşın:
Necdet EREM Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.