uyandı yanmışlığım !

azrail kirli ellerini,
geleceðin sularýnda yýkarken,
tarihi geçmiþ tohumlarla,
küçük cellatlar yaratýrken,
uyandý yanmýþlýðým !
bir pazar sabahýnýn,
soðuk yalnýzlýðýna.


uðursuz çýðýltýlar,
nefesiz ruhlarda soluklanýrken,
çürüklüðün kokusu,
küflü mezeler gibi duyulunca tenlerden,
uyandý yanmýþlýðým !
zevksiz þarap tadýnýn,
buruksu son yutaðýnda.


dahveye doðamayan güneþ
gözyaþlarýný sýrtýndan akýtýrken,
birleþik saniyeler,
þeytanýn eliyle çekilirken,
uyandý yanmýþlýðým !
örtülen pervâsýzlýðýn,
içine sýzan ýþýðýyla.


korunmasýz nidâlarýn,
yüklemini bulamýyorkan,
düðüm düðüm düzenbazýn,
öznesinde söyleniyorken,
uyandý yanmýþlýðým !
sahte olan demetlerin,
sahte gülücüklerini ayýklarken.
















Sosyal Medyada Paylaşın: