SENİ SEVMEK

Üstünden atladým sevdalý sokaklarýn
Kanatlandým semalarýnda ayrýlýklarýn
Güldüm geçtim acýyan yaralarýma…
Mutluluk buymuþ aslýnda
Kapýlmamak hiçbir hayata,
Dinlenmemek hiçbir aþkta
Baðlanmamak yaralayacak bakýþlara
Ve takýlmamak sonsuz mutluluk vaad eden mektuplara…
Anlar mýsýn sevgili
Hüznümü ve sen kokan þiirlerimi…
Bir okyanusu yürüyerek geçmek gibiydi
Silmek ömrümden izlerini.
Unuttum derken bile hecelerde gizlemek
Sana olan hislerimi.
Tuhaf bir sessizliksin þimdi
Hayali bir vuslat
Mutlu bir rüya
Umutsuz bekleyiþ
Ve duamsýn…
Allah’a yaklaþan ilk adýmlarýmsýn…
Buruk bir tebessüm bakýþlarýmda
Tadý dimaðýmda kalan lokmamsýn
Her sabah günaydýnsýn
Masum bir çocuðun dudaklarýnda.
Zemheri ayýnda
Demli bir çayýn yüzüme vuran buharý
Kar kokan sokaklarda
Kimsenin göremediði kar çiçeðimsin…
Umutsun benim için
Dönmeyeceðini ezberlediðim þiirlerimde…
Ve sevgili
Sen gittin gideli
Garip bir mutluluk saklý baðrýmda
Hayalinle yaþamak
Her bakýþta seni aramak
Her köþede seni görmek
Seni yaþamak buymuþ aslýnda…
Beklerken her saat,gittiðin yolun baþýnda
Dönüþünü hayal etmekmiþ
“Seni sevmek” gülümsemekmiþ daraðacýnda...

BETÜL FÝDAN

Sosyal Medyada Paylaşın: