ÖZLEDİM

Susuz kalmýþ topraklar nasýl özlerse suyunu
Ýnsan hiç özlemez mi kendi köyünü!
Ben de öyle özledim daðýný topraðýný taþýný
Özledim baharýný kýþýný, uçan kuþunu
Özledim gerçek bir dost bulmayý
ben köyümü özledim...

Ata binerek koþmayý özledim
Gürültüsüz, sessiz yaþamayý özledim
Þal çoraplý ayakkabýyla çamurda yürümeyi, gezmeyi,
Evin altýndaki çeþmeden su getirmeyi özledim
Ben köyümü özledim...

Geceleri çimenlere uzanarak izlediðim yýldýzlarýný
Meleþen koyunlarýný, uyutmayan çekirgelerini,
Dalýnda kurtlansa da yediðim meyvelerini,
Sepeti takýp koluma, topladýðým cevizlerini özledim.
Ben köyümü özledim.

Ayvanda otururken yazýn, inek otlatan kýzýn
Çubuðuyla "ho ho!" deyiþini,
Yaðmurun saca deðiþini,
Bakýr tastan bir ninenin "harþo" yiyiþini özledim.
Ben köyümü özledim.

Zeynep GÜMÜÞ
03.03.2012
20.00
Sosyal Medyada Paylaşın: