Her Anı Mazimizde Yoğrulur

Yaþam
Öfke kusarken hayatýmýza
Sýðýnacak kuytu ararýz
Zamana savruk geçmiþimizin
Toz bulutu kümeleri arasýnda

Her aný
Mazimizde yoðrulur mayalanýr ellerimizde
Gözlerimizden çiselenir
Dökülür yeryüzüne

Bazen öfke kin kusar
Sokar karanlýðýn kuytu köþelerine
Bazen de
Kaybettiklerimize yanar
Diz çökeriz dizler üstüne

Eyvahlarýmýz terli avuçlarýmýzda
Kan olur
Damlar ciðerlerimize
Teneþirlerde soyunduðumuz soykalarýmýz
Ayaklarýmýza bað
Yaþamýn önündeki suskularýmýz gözlerimizde
Dað olur
Ve
Vakte býraktýðýmýz acýlarýmýz
Ellerimizi kanatan dikenli gül olur

Belki de ey sevgili
Yarýna býraktýðýmýz duygularýmýz
Yüreðimizi kavuran çaresiz bir ateþ olur
Sokar cehenneme

Sosyal Medyada Paylaşın: