Yetmiþüç yýlýnda dünyaya gelen,
Hayat tarlasýndan nasibin alan,
Gün olup aðlayan, gün olup gülen,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Daha küçük yaþta gurbete göçen,
Yudum yudum hasret zehrini içen,
Zorluklar içinde hep ömrü geçen,
Neþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Hiç haram katmadan helal kârýna,
Hep düþkün olan namus arýna,
Her zaman umutla bakan yarýna,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Garibin, dertlinin tutan eliyim,
Seven aþýklarýn gönül diliyim,
Sevda bahçesinin yalnýz gülüyüm,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Ýnsaný kýrmayan, hakir görmeyen,
Hiç kimseye eza cefa vermeyen,
Dünya da zevk ile sefa sürmeyen,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Þükreden aþýna olsada yavan,
Yalandan hep kaçýp doðruyu öven,
Vataný canýndan bile çok seven,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Kapýmdan boþ gitmez dost ile namert.
Mazlumlara nazik, zalimlere sert,
Adam gibi adam, mert oðlu mert.
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Hatýr yýkmayan, kin dahi gütmeyen,
Hayatta kötü bir yola gitmeyen,
Ömür geçse bile, derdi bitmeyen,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Ne desem kalpleri Allah’týr bilen.
Yaparsan iyilik, odur kâr kalan.
Yatýnca yataða hep huzur bulan,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Yalaným yok asla, Rabbim de þahit.
Hayata küsmedim ben hiçbir vakit.
Mertler diyarýndan bir garip yiðit,
Nevþehir’li Aþýk Ramazan’ým ben.
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
03.03.2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.