kahrolsun, bak aðlýyorum yine...
aslýnda unutmak isterdim seni
senin unuttuðun gibi beni
lakin her istediðimde unutmak
zor gelir göz yaþlarýmý tutmak
kahrolsun, bak aðlýyorum yine...
puskun çocukca otururken bir köþede
aklým fikrim yine sende
kalmadý artýk benliðim bende
nede olsa,
kaybettim kendimi mazinin derinliklerinde
kahrolsun, bak aðlýyorum yine...
halbuki yakýþýrdý sana bem beyaz güller
bana ise sim siyah kurdeleler
kapanýrken melek yüzüne o ince eller
hani nerde,
o aksam titreyen ellerime tutan eller
kahrolsun, bak aðlýyorum yine...
aslýnda utanmasam baðýracaðým þu an deli çocukça
özleminden baðrým param parça
adýna þiir yazmaya yeterken gücüm anca
geçsede o kadar sene,
emer durur aþkýn kanýmý sanki bir gene
kahrolsun, bak aðlýyorum yine...
ayakta durmaya kalmazken gücüm
isterdimki kalbini fet etmeye edeyim hücüm
lakin kaybettim ben bu cenk i mertce
yeterki sen mutlu ol
aðlasada gözlerim susarým erkekce
meleðimin sonsuz aþký adýna, susarým erkekce....
sevgilerimle mikail
wien nürberg yolculuðunda, 13.07.2007
söz-yazý mikail, alias deli cocuk
e-mail: mikail32@lycos.de
msn: deli_cocuk32@hotmail.com
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.