Düþlerime düþtü gölgen, güneþinle ýþýt beni, Ateþimi alevlendir, nefesinle ýsýt beni, Ben bir deli, divaneyim, kalbe düþtü güzel yüzün, Sýðýnacak limaným yok, yüreðinde uyut beni.
Bu nasýl bir hengâmedir, yüreðimi viran ettin, Ettiðinle kaldýn mý ki, viraneyi seyran ettin, Uyuyan bir gönül vardý, düþlerimi devran ettin, Yeter gayrý ya gel bana, ya da býrak, unut beni.
Ne yüzünde ve gözünde, ne teninde, bedeninde, Ne uçkurun, þalvarýnda, ne libasýn, ne yeninde, Hevesim yok, gel velâkin gözüm kaldý cereninde, Madem hiçbir beklentim yok, gel de biraz avut beni.
Düþlerime düþtü gölgen, cehennemin sýcaðýnda, Ben bir garip abdal oldum, âþýklarýn ocaðýnda, Uyut beni, avut beni gel, sýcacýk kucaðýnda, Aþkýn teri ecel oldu, sen teninle kurut beni.
02.Mart.2012 11.40
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet idrisoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.