Kâsım'lar Bitmez!

Bir Kâsým var idi, Molla derlerdi,
"Yektâyým ilimde!" diye ünlerdi,
Edebiyâttanda gayet anlardý(!)
Tâbi ki, kendince!.. Yanlýþtý hükmü,
Çay’ýn nizâsý bu, Deniz’le çok mu?!

Birgün bir Irmaðýn vardý yanýna,
Çevirdi yüzünü suyun yönüne,
Nefsi, kibr daðýný dikti önüne
Aklýnca mugayir, Yunus þiiri;
Þeriata uymaz yapar çeviri!

Atar, her sahife suda Balýk’týr
Her þeyi var eden Yüce Halýk’týr
Sebepler içinde sebebi "ok"’tur
Anlamadý Molla, zanla iþ tuttu,
Binlerce þiiri ýrmaða attý!

Ýnâtla iddia, birleþti onda,
Hata bulmalýydý Yunusta, yönde!
Piþmedi ki o can, on-onbeþ günde!
Molla Kâsým netsin, kibrle avuttu,
Ölçü ne, þeriât... hepsin unuttu!

Hýrs helâka sebep, bilmeli mü’min!
Bir mi, Þimâl ile ashab-ý yemin?
Diline dikkat et, kaygan bu zemin!
Helâktýr encâmý bir küçük sözün!
Zân etme, mânâyý görmezse gözün!

Bir yere gelince, sarsýldý Kâsým!
Aylardan bahardý, deðildi Kasým.
Darbe þiddetliydi, sözse çok cesim;
"Sen sigaya çeken bir kasým gelir,"
Sanýr, Hakk’tan ari bir sözün bulur!

Ozan Ýlo’m, Kâsým her devirde var,
Mânâyý görmezler, eylerler bizâr,
Halbuki az cehdle künhünü sezer!
Amma, zahmetli iþ, hoþuna gitmez,
Boþuna dert etme, Kâsým’lar bitmez!...
08.09.2007
Sosyal Medyada Paylaşın: