REHİN BAĞLAMA

"Baðlamasýný rehin býrakan ozan’ýn hikâyesidir…"


Mehmet’ti adý
Garip bir adamdý
Zararý yoktu kimseye
Mehmet iyi insanlardandý.

Ýlkokulu dereceyle bitirdiðinde
Baðlama hediye edince babasý
Fena sevdalandý, coþtu kaynadý
Yazdý söyledi. Coþturdu canlarý.

Seviyordu memleketi, insanlarý(ný).
Sayýyordu büyüðünü, küçüðünü.
Sazý olmasa da, sözü kuvvetliydi.

Köyde doðdu, þehirde büyüdü.

Köy köy gezmiþti sonra
Kasaba kasaba söylemiþ
Þehirlere dinletmiþti kendini.

Saatler söylese
Yerinden kalkmazdý kimse.

Sonra büyükþehre düþtü yolu
Sanat buralarda para etmiyordu.

Ýþe girdi el-mecbur
Çalýþtý þikâyet bilmedi
Gece gündüz saymadý
Gitti geldi sazý sözü unuttu.

Evlendi üstüne
Ýki de bebesi oldu
Biri kýz diðeri oðlandý
Çok mutlulardý.

Yorgun akþamlarda
Aklýna gelince memleketi
Köyü, anasý, rahmetli babasý
Efkâr basardý, alýrdý sazýný
Dertli dertli aðlardý
Yorgunluktan sýzardý.

Sabah erkenden iþe giderdi.

ÝÞyerinde çabuk yükseldi
Matbaacýlýkta üstüne usta yoktu.

Sonra kendine yer açmayý düþündü
Parasý yetmezdi, biriktirememiþti henüz.

Ortak aradý iki kiþi buldu anlaþtý
Ýþe baþladý, daha çok çalýþtý
Borç öde öde biter mi!

Ne olduysa oldu
Ýþleri bozuldu…

(devam edecek)


Sosyal Medyada Paylaşın: